Proso rózgowe

Proso rózgowe (Panicum virgatum) to kwitnąca w porze ciepłej trawa, jeden z dominujących gatunków traw prerii północnoamerykańskiej. Rośnie na pozostałościach prerii, wzdłuż dróg, na pastwiskach i w ogrodach jako roślina ozdobna.

Cechy prosa rózgowego

Proso rózgowe to twarda, wieloletnia trawa rosnąca w kępach. Zaczyna wzrost późną wiosną. Może osiągnąć wysokość 1,8-2,2 m, jednak zwykle jest niższa. Liście mają 30-90 cm długości i posiadają wyraźne nerwy. Prowadzi fotosyntezę C4, co jest zaletą w suchym i gorącym środowisku.

Kwiatostany prosa rózgowego mają bardzo rozwinięte wiechy, często osiągające 60 cm długości i rodzące dobry plon owoców długości 3-6 mm i szerokości do 1,5 mm. Owoc rozwijają się z jednokwiatowego kłosku. Obie plewy są dobrze rozwinięte. Ziarna, gdy dojrzeją, czasami przybierają różowy lub blado-purpurowy kolor, i jesienią wraz z liśćmi zmieniają barwę na złoto-brązową.

Zastosowania prosa rózgowego

Proso rózgowe stanowi paszę dla niektórych zwierząt hodowlanych, sadzi się ją również by zmniejszyć erozję gleb. Podczas suszy stanowi roślinę ozdobną, łatwo rośnie na niezbyt wilgotnych glebach i daje cień. Proso powinno siać się na wiosnę, w tym samym okresie co kukurydzę.

Biopaliwo

Proso rózgowe może być wykorzystywane jako biopaliwo, szczególnie dobrze sprawdza się jako surowiec do produkcji etanolu. Może rosnąć w trudnych warunkach klimatycznych, nie wymaga obfitego nawożenia ani stosowania dużej ilości środków ochrony roślin. Proso rózgowe jest rośliną wieloletnią, w odróżnieniu od kukurydzy i trzciny cukrowej, dostarcza dużego plonu biomasy - od 15 do 25 ton z hektara[1].

Z jednej tony prosa rózgowego można potencjalnie wyprodukować 380 litrów etanolu[2]. To daje potencjał wyprodukowania ok. 9 500 litrów etanolu z hektara, w porównaniu do ok. 6 200 litrów z hektara trzciy cukrowej i około 3 800 litrów z hektara kukurydzy[3]. Trwa jednak debata nad ekonomicznością produkcji etanolu z prosa rózgowego. Według polskiego profesora Uniwersytetu Kalifornijskiego w Berkeley, Tadeusza Patzka, produkcja etanolu z prosa rózgowego ma negatywny bilans energetyczny - wymaga 45% więcej energii niż zawiera wyprodukowane paliwo[4]. Inny profesor tego uniwersytetu, Richard Muller, zauważa w swej opublikowanej w 2007 roku publikacji, że proces produkcji etanolu z prosa rózgowego jest bardzo niewydajny. Zauważa też, że trwają prace nad zwiększeniem wydajności przez zastosowanie bakterii do bardziej efektywnej zamiany celulozy w etanol.

Źródła

[1] http://bioenergy.ornl.gov/papers/bioen96/graham2.html
[2] http://www.prognog.com/driving/ethanol/switchgrass:__native_american_powerhouse.html
[3] http://www.seco.cpa.state.tx.us/re_biomass-crops.htm
[4] http://www.sciencedaily.com/releases/2005/07/050705231841.htm

Artykuł na licencji GNU FDL.